Palenie papierosów na przystanku komunikacji miejskiej

Zagadnienia związane z przeciwdziałaniem uzależnieniu od używania tytoniu i wyrobów tytoniowych oraz ochrony zdrowia przed jego następstwami reguluje Ustawa z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych. Wskazuje ona, m.in. kierunki przeciwdziałania, postępowania z osobami uzależnionymi oraz sprzedaży i korzystania z wyrobów tytoniowych. Definiuje również czyny niedozwolone, za nieprzestrzeganie których można ponieść często surowe konsekwencje.

Wyrób tytoniowy – wyrób przeznaczony do spożycia przez konsumentów, składający się, nawet częściowo, z tytoniu, w tym zmodyfikowanego genetycznie.

Ustawa z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych

Celem ochrony osób niepalących przed palaczami i szkodliwym oddziaływaniem dymu papierosowego na zdrowie, ww. ustawa wskazuje miejsca publiczne, w których palenie papierosów oraz produktów pochodnych jest zabronione. Jednym z takich miejsc jest przystanek komunikacji publicznej. Przez obszar przystanku należy rozumieć teren pod wiatami oraz na przystankach metra (w Warszawie), których granica rozpoczyna się od pierwszego stopnia zejścia, a dla pozostałych budowli metra – zgodnie z obrysem wewnętrznym.

Przystanek – miejsce zatrzymywania się pojazdów transportu publicznego, oznaczone odpowiednimi znakami drogowymi

Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym

Pomimo przedsięwziętych środków, wciąż znajdują się niezdyscyplinowane osoby niestosujące się do zakazu i za nic sobie mające obowiązujące normy współżycia społecznego – palą papierosy w na przystankach a nawet w autobusach miejskich. Dopuszczają się one w ten sposób popełnienia wykroczenia, za które mogą się spotkać z karą niebagatelną, bo sięgającą 500 zł.

Korzystając z okazji, nie zaszkodzi przypomnieć pozostałych miejsc wymienionych w Ustawie, w których palenie wyrobów tytoniowych jest zabronione.

Art. 5. Ust. 1. Zabrania się palenia wyrobów tytoniowych, w tym palenia nowatorskich wyrobów tytoniowych, i palenia papierosów elektronicznych:
1) na terenie zakładów leczniczych podmiotów leczniczych i w pomieszczeniach innych obiektów, w których są udzielane świadczenia zdrowotne;
2) na terenie jednostek organizacyjnych systemu oświaty, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, oraz jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, o których mowa w przepisach o pomocy społecznej;
3) na terenie uczelni;
4) w pomieszczeniach zakładów pracy innych niż wymienione w pkt 1 i 2;
5) w pomieszczeniach obiektów kultury i wypoczynku do użytku publicznego;
6) w lokalach gastronomiczno-rozrywkowych;
7) w środkach pasażerskiego transportu publicznego oraz w obiektach służących obsłudze podróżnych;
8) na przystankach komunikacji publicznej;
9) w pomieszczeniach obiektów sportowych;
10) w ogólnodostępnych miejscach przeznaczonych do zabaw dzieci;
11) w innych pomieszczeniach dostępnych do użytku publicznego.

Definicję miejsca publicznego podał w swoim orzeczeniu Trybunał Konstytucyjny.

Działanie „w miejscu publicznym” musi być podjęte w przestrzeni dostępnej dla ogółu, do której nieograniczony dostęp ma bliżej nieokreślona liczba ludzi. Przykładowo, miejscem publicznym są: ulica, plac, park, sklep czy obiekt użyteczności publicznej (dworzec, urząd). Wskazuje się ponadto w literaturze, że miejscem publicznym jest również takie, do którego można wejść za okazaniem biletu czy karty wstępu − np. teatr, kino, stadion sportowy. Trybunał Konstytucyjny wskazał też, w przywołanym już wyroku o sygn. SK 70/13, że miejsce publiczne to „miejsce dostępne dla nieograniczonego kręgu podmiotów, chociażby w chwili zachowania sprawcy nikt poza nim samym tam się nie znajdował”.

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 września 2015 r. (sygn. K 28/13)

Wykroczenie

Palenie wyrobów tytoniowych, nowatorskich wyrobów tytoniowych lub papierosów elektronicznych wbrew postanowieniom Art. 5 Ustawy z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych

Naruszone przepisy

Ustawa z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych

Art. 5. Ust. 1. Pkt. 8. Zabrania się palenia wyrobów tytoniowych, w tym palenia nowatorskich wyrobów tytoniowych i palenia papierosów elektronicznych na przystankach komunikacji publicznej.

Kwalifikacja prawna

Ustawa z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych

Art. 13. Ust. 2. Kto pali wyroby tytoniowe, nowatorskie wyroby tytoniowe lub papierosy elektroniczne wbrew postanowieniom Art. 5 podlega karze grzywny do 500 zł.

Wysokość mandatu

Sprawca wykroczenia podlega karze grzywny w postaci mandatu karnego w wysokości od 20 zł do 500 zł.


Zobacz także

Spożywanie i usiłowanie spożycia alkoholu w miejscu publicznym
Nieoświetlenie pojazdu podczas postoju w trudnych warunkach
Zakłócanie spokoju i porządku
Łamanie praw pieszych przez zmotoryzowanych
Jazda samochodem przewożącym pasażera z niezapiętym pasem bezpieczeństwa

Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeżeli interesują Ciebie zagadnienia związane z ruchem drogowym lub kwestiami prawnymi kodeksu wykroczeń i chcesz być na bieżąco, możesz zasubskrybować powiadomienia o nowych artykułach; komentuj, zadawaj pytania dotyczące interesujących Cię zagadnień. Zapraszamy do naszego serwisu ponownie!

Treści z serwisu mandatownik.pl mają na celu polepszenie znajomości przepisów ruchu drogowego i kodeksu wykroczeń. Informacje tutaj zawarte nie są ostateczną wykładnią i mają jedynie charakter informacyjno-edukacyjny. Autor treści nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w serwisie mandatownik.pl.


Opublikowano

w

przez

Tagi:

Komentarze

Pozostaw komentarz