„Szalbierstwo” to wyraz, który współcześnie może wywołać uśmiech lub zdziwienie. Jego pochodzenie jest ciekawe i sięga dawnych czasów. Etymologia tego słowa jest związana z językiem niemieckim. Wywodzi się od niemieckiego wyrazu „Schuldenbier”, który oznaczał „dług piwny”. W średniowieczu, w niektórych regionach, istniał zwyczaj, że osoba, która nie była w stanie uregulować swojego długu, mogła spłacić go, oferując wierzycielowi beczkę piwa. Takie piwne długi były często niewielkie, ale miały swoje znaczenie.
W języku polskim wyraz „szalbierstwo” przyjął się jako określenie drobnych wykroczeń lub oszustw, które nie są poważnymi przestępstwami. To słowo jest związane z sytuacjami, w których ktoś próbuje uniknąć płacenia za usługi lub świadczenia, np. przejazd bez biletu, nieopłacone posiłki w restauracji czy wstęp na imprezę bez biletu.
Szalbierstwo to wykroczenie polegające na wyłudzeniu bez zamiaru uiszczenia należności świadczeń lub usług. Przykłady takich działań to:
- Przejazd bez biletu koleją lub innym środkiem lokomocji po raz trzeci w ciągu roku, pomimo nieuiszczenia nałożonej dwukrotnie kary pieniężnej.
- Zakup pożywienia lub napoju w zakładzie żywienia zbiorowego bez zapłaty.
- Wstęp na imprezę rozrywkową, artystyczną lub sportową bez opłacenia biletu.
- Działanie automatu lub inne podobne świadczenie, o którym sprawca wie, że jest płatne.
Szalbierstwo obejmuje głównie wyłudzenie świadczenia płatnego od razu lub natychmiast po jego spełnieniu, dotyczy drobnej kwoty. Wykroczenie zazwyczaj polega na wyzyskaniu podstępnie wytworzonej nieświadomości pokrzywdzonego i dokonywane jest przez sprawcę będącego konsumentem, który przez przystąpienie zawarł umowę z pokrzywdzonym.
Szalbierstwo w restauracjach zdarza się czasami, choć nie jest to powszechne. Warto podkreślić, że większość ludzi jest uczciwa i płaci za to, co zamówiła. Restauracje również podejmują środki, aby unikać takich sytuacji, na przykład poprzez obsługę kelnerską, płatność z góry lub monitorowanie klientów. Jednak czasami zdarzają się takie incydenty.
Kwalifikacja prawna
Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń
Art. 121. § 2. Tej samej karze (aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny) podlega, kto bez zamiaru uiszczenia należności wyłudza pożywienie lub napój w zakładzie żywienia zbiorowego, przejazd środkiem lokomocji należącym do przedsiębiorstwa niedysponującego karami pieniężnymi określonymi w taryfie, wstęp na imprezę artystyczną, rozrywkową lub sportową, działanie automatu lub inne podobne świadczenie, o którym wie, że jest płatne.
Wysokość mandatu
Sprawca podlega karze grzywny w postaci mandatu karnego w wysokości od 20 zł do 500 zł
Uprawnienia mandatowe
Zobacz także
Niewyposażenie nieruchomości w pojemniki na śmiecie
Nieoświetlenie pojazdu podczas postoju w trudnych warunkach
Udostępnianie papierosów nieletnim
Żebranie
Obowiązkowe wyposażenie roweru
Pozostaw komentarz